تأثیر ویتامین دی فعال در درمان پروتئینوری بیماران مبتلا به نفروپاتی دیابتی بدون کمبود ویتامین دی

زمینه و هدف: سیستم رنین- آنژیوتانسین نقش مهمی در ایجاد بیماری های کلیوی و پیشرفت آن دارد و مهار سیستم رنین- آنژیوتانسین به وسیله داروهای مهار کننده و بلوک گیرنده های آنژیوتانسین، درمان استاندارد جهت جلوگیری از پیشرفت بیماری کلیوی و پروتئینوری می باشد.گزارشات حاکی است که آنالوگ های ویتامین d با سرکوب کردن ترشح رنین باعث بهبود پروتئینوری می گردند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر آنالوگ ویتامین d (کلسیتریول) بر کاهش پروتئینوری در بیماران مبتلا به بیماری نفروپاتی دیابتی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، تعداد 132 بیمار مبتلا به نفروپاتی – دیابتی که کمبود ویتامین d نداشتند انتخاب و به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول تحت درمان با ترکیب 25 میلی گرم لوزارتان دوبار در روز و روزانه یک کپسول 25/0 میلی گرمی کلسیتریول و گروه دوم تحت درمان با 25 میلی گرم لوزارتان دوبار در روز به تنهایی به مدت 3 ماه قرار گرفتند. آزمایشات fbs,crp,esr,bun,cr lipid profile, ca, p, و hba1c از تمام بیماران در ابتداد و انتهای مطالعه گرفته شد و هم چنین میزان پروتئین 24 ساعته ادرار اندازه گیری شد و نتایج با هم مقایسه و به صورت آماری بیان گردید. یافته ها: میزان پروتئین 24 ساعته ادرار در گروه لوزارتان و کلسیتریول نسبت به گروه لوزارتان بهبود پیدا کرده بود که این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود(0/0003=p) هم چنین میزان عملکرد کلیه (bun,cr) در گروه لوزارتان و کلسیتریول نسبت به گروه لوزارتان به تنهایی بهبود معنی داری داشت(0/05>p). نتیجه گیری: درمان با کلسیتریول همراه با مهار کننده گیرنده آنژیوتانسین در بهبود عملکرد کار کلیه و بهبود پروتئینوری نسبت به گیرنده های مهار کننده آنژیوتانسین به تنهایی موثرتر بود.